پزشکان توصیه می‌کنند ورزش و تحرک بدنی بهترین راهکار برای قوی و هوشیار نگه داشتن مغز به ویژه در دوران سالمندی است.
آزمایشات نشان می‌دهد که دویدن، پیاده‌روی و شرکت در جلسات ژیمناستیک به طور منظم می‌تواند در شرایطی که مغز با کارهای هر روزه مثل به یاد آوردن اسامی یا پردازش اطلاعات تا ۴۰ درصد دست به گریبان است، خطر ابتلا به تضعیف ذهنی را کاهش می‌دهد.
تحقیقات مختلفی بر روی ارتباط بین تقویت هوش با ورزش و تحرک بدنی انجام شده است. یکی از آنها نشان می‌دهد موش‌هایی که به مدت ۶ هفته می‌دوند، هیپوکامپوس بزرگتری دارند و این قسمت از مغز با حافظ و یادگیری در ارتباط است. در تحقیقات دیگر ارتباط بین ورزش هوازی و رشد هیپوکامپوس وجود دارد.
در دو آزمایش مختلف مشخص شد که انجام ورزش هوازی شدید با افزایش یادگیری لغات و زمان واکنش نشان دادن مغز در ارتباط است.
بعد از نیم ساعت ورزش با شدت متوسط، توانایی پردازش مغز افزایش می‌یابد. ورزش‌های هوازی و غیر هوازی بافت‌های عصبی را افزایش می‌دهند.
این متخصصان می‌گویند حتی بازی‌های هفتگی گلف هم می‌تواند تا ۳۵ درصد خطر کاهش توان ذهنی را کمتر کند. این تمرینات بدنی در واقع جریان خون را در مغز پایدار نگه می‌دارند و یا پروتئین‌های سلولهای مغزی را تحریک می‌کنند.
تنها تمرینات فیزیکی نیست که به رشد سلولهای مغزی کمک می‌کند، شما نیز مانند راننده‌ها یا پیانیست‌ها می‌توانید با استفاده از سلولهای مغز و وادار کردن آنها به کار در زمینه‌های مختلف، از مغز بخش‌های گسترده و متفاوتی بسازید. یافتن راههای ساده در استفاده از توانایی مغزی می‌تواند به رشد و ترمیم سلولهای عصبی و دندریت‌ها (انشعاب هایی از سلول‌ها که اطلاعات را دریافت کرده ، به جریان انداخته و در جهت درست مصرف می‌کنند) به میزان زیادی کمک کند.
درست مانند یک ورزش مخصوص در بدنسازان که به رشد و کار افتادن ماهیچه‌ها و عضلات تحتانی بـِلا استفاده کمک می‌کند . راههای مشخص و درست فکر کردن و دوره کردن کلمات قبلاً یاد گرفته شده می‌تواند عمل بخش‌های غیر فعال مغز را بهبود بخشد و آنها را به کار اندازد.