گالیله یکی از اولین تلسکوپ‌های جهان را ساخت و از آن برای مطالعه جهان هستی استفاده کرد. آنچه او از طریق لنز دستگاه خود دید، باعث شد که زمین از مرکز جهان هستی برداشته شود و در جای صحیح خود قرار گیرد. گالیله در همه کارهایش به استفاده از مشاهده و آزمایش تاکید داشت. ولی هنوز گالیله موفقیت‌های خود را مرهون فردی بود که ۲۰ سال قبل از او به دنیا آمده بود و تاثیر زیادی بر روش‌های علمی گذاشته بود.
نام او ویلیام گیلبرت است که در فیریک به مطالعه می‌پرداخت. همراه با گالیله، گیلبرت مشغول آزمایش روش‌های علمی در کار خود بود و پس از گذشت دهه اول قرن هفدهم به عنوان یک الگو شناخته شد. سال ۲۰۰۲، جان گریبین در کتاب خود با عنوان دانشمندان یا The scientists می‌نویسد:
اگر چه گالیله یکی از چهره‌های برجسته در علم شناخته می‌شود و امروزه هر فرد تحصیل کرده ای حداقل نام او را شنیده است، ولی گیلبرت که کمتر شناخته شده است سزاوارتر است، او تاریخ تولد زودتری دارد و اگر صحبت از ترتیب زمانی باشد، گیلبرت اولین دانشمند است.
گیلبرت در سال ۱۵۴۴ در یک خانواده برجسته محلی به دنیا آمد و بین سال‌های ۱۵۵۸ تا ۱۵۶۹ به دانشگاه کمبریج رفت. در نهایت، در لندن ساکن شد و به عنوان پزشک به فعالیت پرداخت که البته در آن موفق هم بود و مورد توجه ملکه الیزابت اول و پس از او مرگ او، در سال ۱۶۰۳ مورد توجه پادشاه جیمز اول قرار گرفت.
کار تحقیقات او در کتابی تحت عنوان “در مگنت، بدن مغناطیسی و آهنربای بزرگ زمین”، اولین کتاب قابل توجه علم فیزیک در انگلستان منتشر شده است.
در مقدمه کتاب، گیلبرت نیاز به آزمایش مطمئن و استدلات اثبات شده را به جای حدس و نظرات دلالان فلسفی را توصیف کرد. او همچنین نیاز به انجام آزمایش‌های دقیق، با مهارت، ماهرانه و نه غافلانه و نا آگاهانه را تشریح کرده است.
کتاب گیلبرت شامل تحقیقات اوست که جزییات را به خوبی تشریح کرده است و دیگر دانشمندان می‌توانند به آن رجوع کنند و آن هار ا تکرار کرده و نتایج او را تایید کنند. این تحقیقات به بسیاری از اکتشافات مهم در مورد مغناطیس منجر شده است.
گیلبرت، گالیله را به طور مستقیم تحت تاثیر قرار داد. دانشمند معروف اینالیایی کتاب گیلبرت را خوانده و خیلی از آزمایشات او را تکرار کرده است. تصور این ساده است که گالیله کتاب را مورد بررسی قرار داده و ایده‌های گیلبرت در مورد آزمایشات و مشاهدات را در دستور کار خود قرار داده است. مسیری که گیلبرت خودش نیز همان راه را رفته بود.
گالیله با این کارش علنا گیلبرت را به خاطر روش‌های علمی تایید کرده است. این تایید به تنهایی کافی است که این ادعا که گیلبرت اولین دانشمند است را ثابت کند.