اغلب این وسایل بازی از جنس پلاستیکی بوده و نسل قدیم را با خود همراه میکردند.
اما سرزمین اسباببازیها دنیای آنالوگ بود و
بعد با ورود تبلت و گوشی هوشمند، بازیهای رنگارنگ در کنار هزاران
اپلیکیشن دنیای دیجیتال و سرگرمکننده برای نسل جدید شدهاند.
دراینبین یک سؤال جالب مطرح میشود و اینکه
چگونه بچههای کم سن و سال بهراحتی سیستمعاملهای اندروید و آی او اس را
فرامیگیرند درحالیکه مادربزرگ و پدربزرگهایشان رابط کاربری را
گیجکننده دانسته و با یادگیری آن دچار مشکل میشوند. بچهها بهراحتی قفل
تبلت را بازکرده و اپلیکیشنهای مختلف و متنوع را بازکرده و از آن استفاده
میکنند درحالیکه بزرگترها با آن دچار مشکل میشوند.
روبرو شدن با ابزار مدرن در نسل جدید و
ممانعت از روبرو شدن با فناوریهای مدرن توسط پدربزرگ و مادربزرگها از
دلایل اصلی است که نشان میدهد کودکان به راحتی با فناوری کنار آمده و بر
آن غلبه میکنند اما بزرگترها خیر!
تحقیق اخیری که توسط محققان کالج کورک در
ایرلند صورت گرفته نشان میدهد اغلب بچههای 2 ساله بهآسانی قفل گوشی و
تبلت را باز میکند. والدین مدرن، این فرصت را پیداکردهاند که از طریق
تبلت بسیاری از آموزشهای لازم را به فرزند خود منتقل کنند و گیم هایی که
بزرگترها ساختهاند را بهراحتی بازی کنند.
برنامهها و بازیها روی تبلت میتواند به کودکان مبتلابه اختلالات تکاملی بسیار کمککننده باشد.
دکتر لری روزن از دانشگاه ایالتی کالیفرنیا
روی نکات مثبت و مزایای بالقوه تبلت و گوشیهای هوشمند برای کودکان تأکید
میکند و میگوید این ابزار مهارتهای غیرکلامی را افزایش داده و به حل
مشکلات ناشی از اختلالات شناختی در کودکان کمک میکند.
از سوی دیگر دکتر روزن روی دُز استفاده از
این ابزار نیز تأکید میکند و معتقد است تبلت و گوشی هوشمند نباید مانع از
انجام فعالیتهای اجتماعی در کودکان شود و والدین باید نقش تنظیمکننده
زمانی برای استفاده از این ابزار را ایفا کنند. به همین خاطر وی کار با یک
اپلیکیشن آموزشی توسط کودک همراه با والدین را بیش از 30 دقیقه در هر بار
توصیه نمیکند.