دومین جلسه تخصصی تدوین پروتکل ملی مشاوره ازدواج با حضور کارشناسان و صاحبنظران مرتبط در معاونت ساماندهی امور جوانان برگزار شد.
رستمی، معاون ساماندهی امور جوانان در این جلسه با اشاره بر اینکه موضوع
پروتکل ملی یک سابقه و تجربه ای در وزارتخانه دارد، گفت: این طرح یکی از
اقدامات ارزشمندی می‌توانست باشد که خیلی زودتر از اینها باید به نتیجه می‌رسید ولی علی رغم بودجه بالایی که برای تدوین طرح قرار داده شد بود
متاسفانه به انحراف کشیده شد و اکنون مقرر شده است که دوباره این طرح تدوین
شود.
معاون ساماندهی امور جوانان با اشاره به اینکه دو نکته در این طرح بسیار
مهم است، افزود: ما به دنبال آن هستیم مشاوره و آموزش پیش از ازدواج
استاندارد را الزامی کنیم. در این مسیر ممکن است با یک مانع مواجه شویم و
آن مشکل اقتصادی خانواده هاست که هزینه لازم برای مراجعه به مشاوره و آموزش
را نداشته باشند.در همین راستا مقرر شده است تا در آینده ای نزدیک بیمه
نامه ازدواج را سازماندهی و اجرا کنیم تا سیاست‌های این پروتکل بهتر اجرا
شود. بیمه نامه ازدواج شامل آموزش و مشاوره پیش از ازدواج، مهریه و مسکن
خواهد بود.
رستمی در ادامه گفت: اما مسئله ای که مهم است و متخصصان باید بدان پاسخ
بدهند این است که آیا واقعاً نیاز به تدوین پروتکل ملی مشاوره ازدواج هست
یا نه؟ و اگر تنظیم شود آیا قابلیت اجرایی شدن در این حوزه را دارد؟
دکتر بهاری ریاست اداره آموزش و پایش سلامت روان وزارت
بهداشت با اشاره به اینکه پروتکل نیاز است اما الزام نیست، گفت: رویکرد
قالبی برای مشاوره ازدواج نداریم اما ساختار مشخصی داریم. اگر نگاه فرد را
در مورد ازدواج بدانیم باید بپرسیم فرد چه تعریفی از ازدواج دارد. اکثر
خانواده‌ها نگاه مذهبی به ازدواج دارند. نگاه دوم به ازدواج رویکرد اجتماعی
است و نگاه سوم حق انتخابی است.
وی با تکیه بر این نکته که تعداد دفعات مراجعه به مشاوره
6جلسه باید باشد، افزود: باید فرآیند قبل از ازدواج را ببینیم و بررسی
کنیم. تعدادی از مراجعین کسانی هستند که برای انتخاب فرد مورد نظر در آینده
مراجعه می‌کنند. تعدادی نیز قبل از خواستگاری مراجعه می‌کنند که خانواده‌ها در جریان نیستند و اگر با خانواده‌های خود مطرح نمایند یا خانواده‌ها توافق می‌کنند یا مراسم عقد و عروسی را برگزار می‌کنند.
دکتر بهمنی، عضو هیات علمی دانشگاه نیز در ادامه جلسه با
اشاره به اینکه پروتکل ضروری است، گفت: چهار مؤلفه جهان بینی، پرسونالیتی،
دانش و مهارت، برای اجرایی شدن این پروتکل لازم است، به نظر من باید دنبال
این باشیم که چه رویکردهایی نباید در مشاوره‌ها باشند.
وی گفت: مشاوره ازدواج مشاوره بحران نیست، مشاوره پیش گیری از بحران
است. فرآیند ازدواج پیچیده است، فرد باید ببیند که خودش کیست و آیا مهارت
ارتباطی دارد یا نه؟ مقدمات ازدواج کردن دارد یا نه؟ آیا جهان بینی یا
علائق آنها به هم می‌خورد یا نه؟ شرایط خاص دارد یا نه؟
دکتر بهمنی عضو هیات علمی دانشگاه با تاکید بر این نکته که
آموزش و مشاوره با هم متفاوت هستند، افزود: در این پروتکل هدف از مشاوره
ازدواج مشخص نشده است. مشاوره‌های پیش از ازدواج باید رویکرد سیستمی داشته
باشند. باید برای بُعد نظارتی یک چارچوبی داشته باشیم و نسبت به فنون
مشاوره هم نظارت کنیم. برخی از فنون هستند که حرام و غلط اند و باید آنها
را در پروتکل تحدید کرد.
مریم محمودی مهر، مشاور و مدرس دانشگاه نیز در این جلسه با
اشاره به اینکه یک فرآیندی که راههای انتخاب همسر مناسب برای مراجعه
کنندگانی که قصد ازدواج را دارند در این پروتکل مشخص شود، افزود: زوج
درمانی قبل از ازدواج نیز اهمیت دارد و باید در این پروتکل لحاظ شود. باید
نگاه و دیدگاه افراد به ازدواج بررسی گردد مثلاً فردی نگاه مذهبی یا
اجتماعی به ازدواج دارد؟ این دیدگاه‌ها را نمی‌توانیم یکسان کنیم ولی باید
یک بستری فراهم کنیم تا در مشاوره یکپارچه سازی نماییم که به این شکل از
آسیب‌های فراوانی که از اختلاف دیدگاه و نگاه به ازدواج بین زوجین هست
جلوگیری کنیم.